Hair, A Journey Through the Years: The Glory of Having Them and the Agony of Losing Them:-)
Switching briefly to the mother-tongue for this post. My apologies to non-Marathi readers, but this is my first attempt at poetry, and I am not sure if it could translate well into English.
हाय होते जेंव्हा साद्ध्य
Switching briefly to the mother-tongue for this post. My apologies to non-Marathi readers, but this is my first attempt at poetry, and I am not sure if it could translate well into English.
माळरान
आली चाळीशी म्हणोनी,
काय नसावे रसिक?
मना अधिकच मोहे
आता मोहिका समीप!
पहा पहा सभोवरी
हाय होते जेंव्हा साद्ध्य
माने झुलफे रुळावी,
गृही दंडक वचक,
केसां कातर जुळावी!
मागे पाहता वळोनी
कळे अल्पची सारे न्यारे,
व्यर्थ गुलाबी तंद्रीत,
केले चपट, कानी वारे!
अंमळ उशीरा अक्कल
तरी लाविली शक्कल,
जटा दाहिने वळविली,
तर बाजू डावी ओसाडली!
माथी पुंजके पुंजके
हवे कुंतल सघन,
जाणे तलबगार आता,
येणे पुरते माळरान!
-- © तलबगार
No comments:
Post a Comment